Bŏjka...

Jakŏ jes nŏjkrōtszŏ bŏjka ze „happy end-em” ? Niy miarkujecie ? Nō, tōż sie poczytejcie:
Dŏwno, dŏwno tymu jedyn istny, jedyn fyrniok spytŏł libeźnie swoja dziołcha, swoja libsta:
– A wydŏsz ty sie za mie, ja ?
Łōna po jakijsik kwilce łodpedziała:
– Niy!
I tyn karlus, a terŏzki już stary chop, żyje dugo i szczyśnie, pyndaluje na ryby, na gōny i na fusbalszpile, grŏ we tego modernego „golfa”, słepie piwsko i robi co ino kce, i kej ino ma na to szkrabka.