Tak pŏrã dni skorzij Wielkanocy bōł srogi karambōl na autobanie we kerym zatrzaśli sie trzi baby (niy, niy blōndiny, blank niy!). Wszyjskie przikwanckali sie do niybiyskigo ajnfartu kaj świynty Pyjter prziwitŏł je gryfnie słōweckami:
– Mogecie sie dostać do niyba eźli bydziecie poradziyli łodpedzieć na jedne pytani ze katyjmusu. Musicie mi dziołchy rzyknōńć: co to je Wielkanoc?
Piyrszŏ babeczka, nŏjbarzij wargato gŏdŏ:
– Wielkanoc to ci je take świynto, kej nawiydzōmy groby naszych przocieli i familijantōw...
– Ło jezderkusie! Dziołcha, źle! – łodrzyknōł świynty Pyjter. Niy wlejziesz ty do niyba, niy wlejziesz!
– A mie sie zdŏ świynty Pyjtrze – napoczynŏ drugŏ baba – co Wielkanoc to je te świynto, kej sie garniyruje chojny, śpiywŏ kolyndy i łozdowŏ gyszynki!!!
Świynty Pyjter je ci już blank załōmany, wali palicōm we niynieskŏ brama i kukŏ tak, zaziyrŏ ze nŏdziyjōm na trzeciŏ kobiyta.
Ta łostatniŏ tak jakosik fałesznie sie uśmiychŏ i blank ze rułōm rzōndzi:
– Wielkanoc to je świynto mortwychstani naszygo Pōnbōczka, ftory bōł ukrziżowany bez Rzymianōw. Zatym, kej łoddŏł swoji życie za wszyjskich ludzi, łostŏł pochowany we pobliskij grōcie, do keryj wyjńście prziklapniynte bōło srogachnōm bergōm. Trzecigo dnioszka Pōn Jezusek mortwychstŏł...
– Jezderkusie! Fajniście toś dziołcha sam wytuplikowała – wywrzaskuje świynty Pyjter. – Widza, co gynał znŏsz te nasze Pismo Świynte!
A baba, niy suchŏ ino fandzoli dalszij:
– ... mortwychstŏł i tak ci ta gyszichta powtŏrzŏ sie kŏżdyrok, Pōn Jezus łodciepuje ta srogachnŏ berga i wylazuje ze tyj grōty, kukŏ tak, zaziyrŏ naobkoło, gawcy na swōj ciyń i kej go na łostatku ujzdrzi gŏdŏ, co zima latoś bydzie ło trzi tydnie dugszŏ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl