Jedna baba usłyszała zwōnek u dźwiyrzi. Łozewrziła dźwiyrze i ujzdrzała kamrata swojigo chopa, ftory robiōł śniym we brōwŏrze.
– Mōm dlŏ wŏs paniczko zŏ wiadōmość. We naszym brōwŏrze przitrefiōł sie niyszczysny cufal i wasz chopecek padnōł, zatrzas sie.
– Ło mōj ty Pōnbōczku! A jakōż to tyż sie stało?
– Śleciŏł ci łōn do tyj łogrōmnucnyj faski ze piwym i sie utopiōł na amynt.
Baba ze płaczkami we łoczach pytŏ jesce opaternie:
– A miŏł ci chocia gibkŏ śmiyrć?
– Eee, cheba niy. Zaczym sie utopiōł, wylazowŏł ze tyj fasy, ze tyj srogij kany aże piyńć razy, coby sie... wyjscać!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl