wtorek, 6 grudnia 2011

Aptryt...

Miarkujecie, iże wszyjskie Polôki (Ślónzôki już terôzki tyż sie tego naumieli) sztyjc i jednym ciyngiym jamrujóm i wajajóm. I prôwdóm jes, co inksze łó nôs godajóm, iże:
„Polôki majóm ci tako nôtura, taki zwyk, iże kiejby sam dó nôs, tu na ziymia śleciôł janioł direkt ze niyba, to zarôzki by my mieli jejimu cosik dlô przigany”.
Przeca styknie kuknóńć terôzki we telewizyjô, a tam ci ino labiydzynie, molyndzynie i wszyjsko wszyjskim niy jes rade, pra? Móm prawie? Nó! Móm! Choby ino na tyn przikłôd taki fal:
Pyndaluje wartko chop na banchowie (kaj? to Wóm niy rzykna). Tyrô ci tam a nazôd i łorôzki wkarowôł do haźlika. Lechuśko dychnół i czyto na dźwiyrzach:
– Kuknij na lewo!
Kuknół, a tam naszkryflane:
– Kuknij we prawo!
Gawcy sie we prawo a tam jak byk naszrajbowane:
– Co sie tak gupolu wiertosz, coś taki bizygón, kierymu sie wszyjsko niy zdô? Dlo ftorego wszyjsko niy ma dobre? Kcesz sie zadek łotrzić ło tyn aptryt ????

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl