Sakramyncki kac...

Nó tóż mómy i trzecie tysiónclycie, i dwadziesty piyrszy wiyk, i... kaca – takech kiejsik napocznół moji bojcynie. I to nôjgorzij jes ze tym łostatniym. Chocia... tak niy cółkiym, niy tak blank. Bo jak naszkryflôł mi bez internyt taki jedyn kamrat ze Świyntochlowic:
„Fto niy miôł kaca, niy wiy co to jankor,
Kiej kufa drzewniannô a na ślypiach charboł.
Kiej koty tómpiom raciami ło blachy,
A dziamble w szlagcojg walóm i dziurawióm dachy.
Suchość we cowieku łod gymby do duszy,
I bolóm cie pazury, i kudły, i uszy.
Niy pogymzisz, niy legniesz ... a nójgorzij siedzieć,
Co kwilka ci sie chepnie przedwczorejszym śledziym.
ółoni w życiu culi, cóż łóni widzieli ?”
Nasz dôwniyjszy wikary ze „Jozefki” to by ci pewnikiym pedziôł, że na kaca to nôjlepszij... blank niy słepać gorzôły. Nó ale, widzioł fto chopa ze Pnioków, kiery by niy miôł rôd gorzôłecki? Jô niy znóm żôdnego takigo. Cheba, iże Bercik łod Majzlinyj, kiery już niy mô leberek a nyrki smycy we bojtlu plastikowym kole rzici. Ino, co to za chop? To stare galoty a niy chop, prôwda?
We wszyskich cajtongach ciyngiym bez côłki rok szkryflajôm, co możno robić coby niy mieć – jak śpiywoł Gołas – „tupotu białych mew”?
Dać potrza tymu swojimu „organizmowi” – jak kiejsik szkryflôł „Dziennik Zachodni” – to, co tyż zebrôł tyn ankohol. Mie to tam nic niy zebrôł a dôł dobro lałna, bółech wizgyrny i miôłech łod aże sto pierónów uciechy. I tu żech jes śnimi zgodliwy – niy pić mlyka (przeca nôs, chopôw już dôwno łod cycka łodstawiyli). Cheba, iże ftoś wypokopi, iże mô to być richtik kiszka. Możno to i jesce harynek abo dobre piwo z jajcym. Na łostatek omszlak z modych cycków, ale ino łod dziołchów kiere ci majóm ino dwadziyścia lôt i ... do tego blank modo wyglóndajóm. To wszysko inksze, to sóm berdyje i jakiesik medikamynty łod goroli; Ślónzôk, nasz chop to wiy. Na kaca jes ino klin. Przeca nic tak niy lycy, ani Apap, ani Aszpiryna, ani Alka Prim i ani te inksze moderne pile, ino dobry, zimny sznaps i szopa piwa. Tu możno bydzie i łostuda. Niyftore to niyskorzij majóm kaca „szpiralnygo”. Niy wiycie co to jes? To jes tak: eźli Wy môcie kaca chopy, a tyn wasz kac mô tyż jesce kaca, i niyskorzij tyn kac, tego waszygo kaca, tyż ci mô kaca, to to ci jes na isto kac „szpiralny”.
A jô Wóm musza pedzieć, iże po gyburstaku mojij Elzy, i po Wielkanocy, to jô już móm zawdy aże trzi „szpirale”. Dalszij to już bez szpasu aże wytrzyźbiyja.