I juzaś ślecioł roczek....

I juzaś kolyjny bożi roczek mómy za sia, zbyte, jes ci łón forbaj. Badnijcie jak wartko gzujóm te wszyjskie lata. Ze roku na rok corôzki gibcij ... Ledwa napocznie sie styczyń, chnet Wielkanoc, zatym z niynazdaniô prziplańtô sie te półrocze, jakiesik ci tam hapich wytargane feryje, i juzaś podzim, a zatym – jak zawdy – zima. I juzaś ci ta zima bezśnhiyżnô, bez biôłyj dalekóści, bez mrozów siôrczystych, jakóż ci blank inkszô łod tyj zimy, kierô piastujymy we pamiyńci. Gody, Zilwester, Nowe Lato ze tym dniym Nowygo Roka corôzki czyńścij witany niy na głóśnych, szumnych festach i maskynbalach, ale dóma, przi blank nafolowanym tiszu i telewizyji, pojstrzód starzyjóncych sie łojców, niy wieda kiej łozdrzelałych dziecek, ze dorôstajóncymi choby na dróżdżach wnukóma. Już sie blank niy kce cowiekowi łopowożyć na wlazowanie kajsik na wiyrszołki, doskwiyrajóm daleke rajzy i corôzki tyż czyńści skłôdómy sie nôjprościyjsze winszbildy, coby tyn nadchodzóncy rok niy bół gorszyjszy łod tego, kiery ci już razinku łodłajzi w przeszłóść, łodlazuje na isto fórt. A côłki tyn niygryfny świat lecy kedy ino kukoł na Polska, zważowôł na nôs. I to ci jes jedyn jedziny dobry łobjaw, dobrô cycha. Żôdyn przeca niy gawcy sie na tyn plac na glóbusie kaj wszyjsko kulô sie blank ajnfach. A iże lachajóm sie ojropyjske politykery ze polskich (Pónbóczku łodpuść mi tyn grzych) polskich polityków. Lepszij coby sie chichrali śnich, niźli mieli by sie jich strachać, bôć. Polska przecamć we łopinii sómsiadów bliższyjszych i dalszyjszych nierôz bywô ałfryjgujóncô, ale razinku te wrażyni tworzóm ludzie i jejich charaktyry, jejich nôtura a niy zizdym polityczny abo niyspomiarkowanô strategiô. Tak po prôwdzie my sóm barzi ojropyjske niźli sie tym Ojropyjczykóm zdôwô. I niech ci tyż żôdnego niy łoszydzóm widówiskowe sztelóngi i muki jakigosik francuskigo prezidynta Sarkozy’ego, kierych łón Polsce niy szpyndlikuje. Choby ino we listpadzie we Berlinie. Tyn istny ganc ajnfach niy ciyrpi starojóngferskich prziwyków tego ci polskigo prezidynta .... ale eźli kôżdy musi reagówać nikej Carla Bruni?
Wiycie! Tyn – już łóński – rok bez pochyby bół dobrym rokiym ... łomijali nôs roztomajte trzynsiynia ziymi, powodzie i ciklóny, cego niy mogóm pedzieć ło sia choby ino Chincyki abo miyszkańcy Karaibów i Połedniowyj Hameryki. Wlejźli my już do tyj „strefy Schengen” (bydzie już pôra lôt) i poradziymy bez paszportu rajzować chnet po côłkij Ojropie. Dała nóm tyż pokój cholyra, ptasiô gripa i te łoszkliwe BSE (nó, ino świńskóm gripóm strachali nôs te łoszkliwce łod Brudzińskigo i corôzki mynij widzianygo Kaczyńskigo) a te ci ferst łoszkliwe prowajdery naszych zwiónzków zawodowych, pokôzali nóm ganc ofyn, iże ta rubô forsa za cosik jednakowóż bieróm. Niy mieli my żôdnych ataków teroristicznych a nasz polski prezidynt szafnół niywymównô grajfka szpasownego ugibaniô sie przed seryjami ruskich maszingywerów i fajniście fajrowôł wszyjske nasze powstanio. Szczyśnie tyż maluśko (inksze godajóm, co za tela) naszych wojôków padło we Afganistanie i Iraku skany my już sie na isto wykludziyli.
Nó, bóło blank ajnfach, obyczajnie i wszyjsko kroczało do przodku... Rółz gibcij, rółz polekutku, jak to zawdy we życiu. I niech ci tak i na te Nowe Lato łostanie!!! Czego Wóm i sobie winszuja.