Pôra tydni tymu nazôd przikludziyli sie do Piekor dwa chorzowskie elwry: Achim Bregula i Bercik łod Majzlinyj na tyn fajer – kiej pizło dwadzieścia lôt naszymu radijokowi Radio Piekary. Łamżóm tak po tych Piekarach, deptajóm i łoroz ci uwidzieli kole tego „Domu Kultury” motorcykel ze przikuplowanóm prziczepóm, takim motorcyklowym anhyngerym. Achim ze Bercikiym tak ci gawcóm sie na tyn motorcykel, kukajóm ze kôżdyj zajty, i kiej już spokopiyli, co chop łod tego motoradu słepie kajsik we szynku i za gibko niy wylejzie, Achim gôdô do Bercika:
– Te, Bercik wiysz ty co? Pódź, sjadymy sie na tym pieróństwie.
– Cóżeś ty blank łogup? Jak to sie sjadymy, kiej my blank i do łostatka niy wiymy jak tyn dinks fónguje?
– Dej pokój Bercik, jô tam zawdy sie dóm w dupie rady, przecach jes ślósôrz i niy take fizymatynta żech bajstlowôł!
Nó, tóż jak pedzieli tak zrobiyli. Achim siednół na zic tego motorcykla a Bercik fuknół do prziczepy. Achim pomachlowôł, połónacół tymi kneflóma, wajchami, maszina zawyrcała, drzistła smyndym i poszli... Przekulali tak dobre pôranôście kilomyjtrów, aże sam do nôs na Pnioki i łoroz motor zdech, maszina blank sztopła, zabrymzowała. Bercik zafucany, usiotany, zgrzóny jak sto diosków, blank ci dychu niy poradziół łapnóńć.
– Bercik, co to? Zmochanyś jak sto pierónów, jeżeś blank ab, chobyś siedym tón wónglô ściep do pywnice?
– Ło ty giździe, ło ty pieróński łoszkliwcu, łochyntolu, a coby cie sam zarôzki pierón ze światłygo niyba szczelół! Taki ze cia kamrat. I jesce sie choby ipta pytôsz co mi sie stało? Przeca we tyj dioseckij prziczepie niy bóło spodka, niy bóło zoli i... beztóż bez côłkô dróga ze Piekor aże sam na Pnioki musiołech piechty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl