Jedna baba usłyszała zwónek u dźwiyrzi. Łozewrziła dźwiyrze i ujzdrzała kamrata swojigo chopa, ftory robiół śniym we brówôrze.
– Móm dlô wôs paniczko zlô wiadómość. We naszym brówôrze przitrefiół sie niyszczysny cufal i wasz chopecek padnół, zatrzas sie.
– Ło mój ty Pónbóczku! A jakóż to tyż sie stało?
– Śleciôł ci łón do fasy ze piwym i sie utopiół na amynt.
Baba ze płaczkami we łoczach pytô jesce opaternie:
– A miôł ci chocia gibko śmiyrć?
– Eee, cheba niy. Zaczym sie utopiół, wylazowôł ze tyj fasy, ze tyj srogij kany aże piyńć razy, coby sie... wyjscać!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl