Jóntrzynie, prowokacyjô...

Jakech już niyrółz gôdôł (pisôł) móm stopieróńsko rôd humoryski Pawła Wakuły, kiery mocka pisze we takim gryfnistym cajtóngu, ftory sie mianuje „Angora”. I jô tyż drugda poradza te Jejigo kónski przetłómaczyć na naszô gôdka, a zatym wciepować je na roztomajte ślónske zajty. Tak tyż jes i tóm razóm! Posuchejcie!
Zaobycz Jarosław Kaczyński chróniół sie, kuglowôł sie łod trefu ze Donaldym Tuskiem jak łod jakigosik morowego luftu. Ale co miôł chop zrobić, kiej cowiek ze kwióm na ryncach zastawiół mu durchgang, przyjńście we festelnie knap syjmowyj siyni.?
– Jarek! Cóżeś ty juzaś wypokopiół? – rozgzukôł sie prymiyr. – Naprôwda miarkujesz, iże do kupy ze ONZ wysztudiyrowôłech datum Szczytu Klimatycznego na 11 listopada, naskwol po to, coby ci zrobić na deszpekt, na paskuda?
– Mie niy, ale wszyjskim polskim patrijotóm – łodrzyknół ze gódnościóm prezes PiS-u. – Prziznej sie! Kcesz prziwiyść ku srogij haji we dniu Świynta Niypodlygłóści! Blyndzi ci sie stopieróński rozlyw kwi!
– Coś ty łogup? Pizło ci na dekel? – łodmrónknół Tusk. – Tóż to jakisik chorobliwy fant!
– Już jô cie chopie znóm – pogroziół mu palcyskiym Kaczyński. – Przecamć dobrze wiysz, iże we tym dniu przikludzóm sie do Warszawy roztomajtyj zorty „antyglobaliści”, anarchisty, ekologi, pedały i „cyklisty” ze côłkigo świata! Bydóm wyrywać flizy chódnikówe, trzaskać szaufynstry i ciepać bergami we richticznych Polôków! Na łostatek jesce podpolóm transmisyjny autok TVN-u i ciepnóm sie na „rekónstrukcyjnô” kolóna przebleczónô za wojów Chrobrygo!
– Przisiyngóm forgot! – Prymiyr prasknół sie we klôta, aże zadudnióło. – Zrobia wszyjsko, coby fajrowanie Świynta 11 Listopada łozgrywôło sie we spokojności!
Kaczyński forsknół ze pogardóm.
– Nó, klar! A jak sie napocznie zadyma, to jóm bohatyrsko stulmisz, do imyntu przidłówisz! Niydoczekani twoje!
– Nó, tóż co jô móm robić? – spytôł łoklapniónóm sztimóm Tusk. – Kcesz, to szibna data tego „szczytu” ło jedyn dziyń, tak jak to forszlaguje Witold Waszczykowski...
– Co? Na dziesióntego listopada? Coby pokrojcować, zaszterować miesiyncznica smolyńskô! – lachnół sie prześmiywnie prezes PiS-u.
– Nó, to przeciepnymy to na dwanostego... – zapropónowôł Tusk.
– Dwanostego listopada 1962 roku bóła prymiyra filmu: „Ło dwóch takich, co ukradli księżyc”! – zawrzesknół hyrnie Kaczyński. – Juzaś kcesz mi dopolić, a przi tyj przileżitóści mojimu świyntyj pamiyńci bracikowi! Taki jeżeś chopie niyczystny, niygódziwy!
– Nó, tóż co jô yntlich móm zrobić? – prymiyr bezradnie łozpostrził grace.
– Anó, nic! – łodrzyknół hyrnie Kaczyński. – Cobyś chopie niy zrobiół, bydzie ŹLE!
Łominół, fiksnół załómanygo prymiyra i straciół sie za winklym gangu.
Donald Tusk łodprowadziół go weźrokym, a niyskorzij wzniós łoczy ku górze, tam, kaj łod pôruch już dni przebywôł, gościół srogi polski dramatiker i poyta. Wzdychnół procnie i mrónknół pod kicholym:
– Tego to by ani Sławomir Mrożek niy wypokopiół!