Rōłzczasu jedyn łojciec podejzdrzywŏł swojigo synka ło to, iże łōn ćpŏ. Kejsik tyż tyn synek wrŏcŏ we nocy do dōm i wartko kładzie sie spać. Łojciec wstowo i kabzuje jejigo szaket i galoty i... znŏd tytecka ze biŏłym pulwrym. Biere ta tytecka, tyn maluśki bŏjtlik i depce śniym do badycimra. Łodmiyrzŏ jedna piska, wdychnōł i... cosik mu pojaśniało, śćmiōło sie i nic... Hmmm... wdychnōł drugŏ piska do kichola i... juzaś pojaśniało, pociymniało i dalszij nic. Polekuśku napoczynŏ sie chop sztresōwać, aufryjgować ale wali jesce rōłz do łobiōch dziurek we kicholu. I juzaś mu pojaśniało, śćmiōło sie i dalszij... nic.
Łorŏz słyszy klupanie na dźwiyrze badycimra i głōs jejigo staryj:
– Te! Chopie! A co ty tam tak dugo robisz?
– Anō, golã sie!
– Kurwa! Trzeci dziyń?!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl