Baba gǒdǒ do swojigo chopa:
– Wiysz? Dzisiǒj mi sie poszczyńściōło! Ida wele hasiokōw, zaziyrōm a tam pǒra gryfnych szczewikōw styrcy. A jake szykowne! Pasuja – moja miara.
Na to chop:
– Jaaa... miałaś mazel, podarziło ci sie...
Po pǒruch dniach baba juzaś gǒdǒ do swojigo chopa:
– Suchej ino! Ida ku dōmowi, a u nǒs na łogrodzyniu przi naszym auffarcie wisi pelcmantel ze nercōw (norek). Pasuja – moja miara!
Chop kryńci gowōm ze pōdziwym:
– Szczysnǒ baba ze cia. A jǒ – kuknij ino – niy miarkuja po jakimu takigo szczyńściǒ ale niy mōm. Wystǒw se, forszteluj sie, wrażuja graca pod zegōwek, wyciōngōm farbiste batki, pasuja i kurwa... niy moja miara!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl