Trefiōłech ci mojigo kamrata Bruna, kiery miŏł na czole ojla jak apluzina, tela co barzij kalnŏ.
– Co ci to Bruno – pytōm sie go gryfnie. – Prasknōł cie fto bez łeb aboś bez cufal kopyrtka na palica zrobiōł?
– Eee tam, żŏdyn mie niy piznōł, żŏdyn by sie cheba niy łopowożōł, kiej ujzdrzi takigo srogigo chopa – pado Bruno.
– Nale, przeca widza iżeś kajsik tym łebym musiŏł prasknōńć, bo ze samości ci tak dupnŏ ojla niy wyfukła przecamć, pra?
– No, ze samości to niy, ino ze lichego weźroku i skuli tego co mōmy wiesna.
– Niy poradza spokopić co mŏ ślepota ze wiesnōm do kupy – padōm ci do kamrata.
– Anō, to bōło ganc ajnfach. Ida sztrekōm kole Parku Kultury we Chorzowie a sam ze naprzeciwka idzie dziołcha. Co jŏ gŏdōm dziołcha? Claudia Schiffer, ino... niy takŏ starŏ. Wosy czŏrne, nogi duge aże do samyj ziymi, wszyjsko co przinŏleżi, i przed sia, i za sia, łogiby choby dwa maluśkie pecynki chleba, dychanie, kierego sie niy idzie ani we śniku forsztelować. Łopŏlōnŏ, wōniōncŏ parfinami nikiej cŏłki zŏgōnek kwiŏtkōw. Nō, gŏdōm ci Ojgyn, łobrŏzek na szłapach abo baba knipsniyntŏ we plajboju. Kiejech jōm ujzdrzŏł, tōż tak ci mie chyciyło, iżech niy poradziōł ślypiōw lod łōnyj łoderwać. Gawca ci sie, ażech sie blank do zadku łobzwyrtŏł, i anich sie pozdŏł, kiejech prasknōł pycholym we zojla, we słup na anōnzy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl