Byli se rŏłz stary chop i jejigo małowiela modszŏ baba. Rōłzczasu babie zakciało sie dupczyniŏ, tōż tyż napoczła zolyty, kabacynie, motanie... nō robiōła wszyjsko, coby chopa zakludzić do prykola. A chop nic a nic. Blank niy miŏł gyfilu, blank niy miŏł chańdzi na prykolowe wyrobianie.
Nō tōż snerwowanŏ baba pokwanckała sie do dochtora i rzōńdzi:
– Pōnie dochtorze! Jŏ bych fōrt kciała dupczyniŏ a mōj chop blank niy. Cōż jŏ mōm robić?
– Spokōjnie, niy nerwyjs. Jŏ mōm na to knif. Musicie paniczko na minutka skorzij przijńściŏ chopa ze roboty do dōm seblyc batki i stanōńć sie zadkym ku dźwiyrzōm, ugibać sie deczko i wypnōńć rzić a zarŏzki łobudzi sie we waszym chopie dzike zeksualne zwiyrze.
Nō,tōż baba zrobiōła jak przikŏzŏł dochtōr. Z wypniyntōm rziciōm czekŏ... nō i na łostatek zmŏchany, usiotany chop wrŏcŏ ze roboty, łozewrził dźwiyrze, kuknōł tak, zaziyrŏ... i w te pyndy zapierdala wiela ino mŏ siył w nogach do nŏjbliższyjszygo szynku. Wkarowŏł wartko rajn, zicnōł sie przi szynkwasie łobsztalowŏł piyrszŏ seta, drugŏ, trzeciŏ... Wysłepŏł już ze dwie halbecki, ale łōn dalszij sztaluje. Na to gospodzki ze rułōm:
– Panoczku! A rzyknijcie mi ino czamu łōni tak bez łopamiyntaniŏ słepiōm? To już trzeciŏ flaszka... nō, rzyknij pōn po jakiymu?
– Panie ōłber! Wrŏcōm usiotany, zmorzōny, blank kaput do dōm po cŏłkim dniu bakaniŏ we robocie, wlazuja na mōj sztok, łozewrziłech dźwiyrze... a sam troll, myjter na pōłtora, kracer, szrama na pōłowa pyska, broda do kolańskōw i jesce mu ze mordy ślina ściykŏ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl