Rōłzczasu jedyn policajt podyjzdrzywŏł swoja baba ło niywiyrność. Skuli tego pitnōł kejsik skorzij ze roboty i wartko pojechŏł do dōm. Baba usłyszała klucz we zōmku jak leżała ze tym swojim absztyfikantym we prykolu.
– Jezderkusie! Wstŏwej wartko, mōj stary wrōciōł skorzij ze roboty. Skukej sie we szranku... samtukej!
Tyn policajt wlazuje do izby i pytŏ ze złōściōm:
– Kaj łōn jes?
– A fto, mōj chopecku?
– Anō, tyn twōj kōchanek.
– Sam żŏdnego niy ma!
– Niy ma? Prykol skiełtany, pobulōny, ty chnet blank sago... zarŏzki go znŏjda!
Zaziyrŏ do drugij izby – żŏdnego niy ma. Wlazuje do kuchyni, do badycimra – tyż żŏdneho niy ma. Na łostatku zaziyrŏ do szranku i widzi blank sagigo frica ze 100 złociokōma w gracy. Biere szlajchym, po cichuśku te 100 złociokōw do kabzy i rzōńdzi:
– Nō, i sam tyż żŏdnego niy ma...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl