Rŏłzczasu jedne małżyństwo, kere już przetrŏwiōło ze sia jakesik dwadzieścia lŏt i napoczło sie łōnym już stopierōńsko ze sia mierznōńć uzdało, iże potrza cosik we jejich życiu zwekslować. Przeczytali już wszyjsko Wisłockij i Lwa Starowicza i na łostatku postanōwiyli łoprzić sie jednōstajnōści jejich spōłżyciŏ zeksualnygo i zaprosiyli ku sia na noc inkszŏ pŏra małżyńskŏ. Nŏjprzodzij puściyli sie pŏra fylmōw porno, zatym... nō, i tak dalszij...
Na drugi dziyń ło rozwidnioku chopy spichli sie przi rychtowaniu śniŏdaniŏ, przi robiyniu smażōnki na szince. Gospodŏrz zwiyrzŏ sie kamratowi:
– Wiysz chopie! Joch na isto jes uradōwany jak hazok we szałocie. Rod’ech, iże prziszli my na te idy! Już łod wieluch, wieluch lŏt niy bōło mi tak dobrze....
– Wiysz! Jŏ tyż jeżech łocałbrowany! Medikuja ino, eźli nasze baby tyż sie... przipadli do gustu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl