Rōłzczasu Czerwiōnŏ Kapucka ( polski Czerwony Kapturek) wybrała sie ze słōmiōnkōm, krōbkōm do starki, tela co miasto czerwōnyj kapucki łoblykła modrŏ. Narŏzki srogi wolf zaszperowŏł łōnyj drōda ze wrzeskym:
– A jŏ cie terŏzki zeźra Czerwiōnŏ Kapelko!
Niy mogesz ty mie terŏzki wećkać, boch jŏ niy ma czerwiōny kapturek ino modry.
Nō, tōż tyn wolf puściół jōm fraj. I tak cŏłkŏ ta giszichta powtŏrzała sie bez tydziyń i za kŏżdōm razōm tyn Czerwiōny Kapturek miŏł inkszŏ farba kapucki niźli czerwiōny. Rōłzczasu idzie tyn Czerwiōny Kapturek we takij rōżowyj kapelce, trefiŏ tego wolfa a tyn rzykŏ:
– Terŏzki cie wećkōm Czerwiōny Kapturku!
– Niy mogesz mie ty wilku wećkać, boch jŏ niy ma czerwiōnŏ kapelka ino rōżowŏ.
– Mōm to do dioska kajś, nicech niy jŏd już łod tydnia.
Nō, i tyn wolf weżar ze smacyskiym tego Kapturka.
Jakiż tyż to ze tyj gyszichty mōrał?
Anō, żŏdyn KAPTUREK (kapucka lebo kōndōn) niy dowo 100% zabezpiyczynia!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl