Pały...

Po przigōnie, po takij wsiowyj drōdze jedyn tameszny, naprany jak belōwa pampōń jedzie swojim drabiniŏkym. Łorŏz ze lasa wyfuknōł zafucany policajt ze drōgōwki, fakluje lizŏkym i prōbuje zahaltować ta fōra. Kuczer w te pyndy napoczynŏ prosić tego policajta, coby mu niy zabiyrŏł „karty fōrmōna”, bo pewnikym łōnego baba wyciepła by go ze chałpy.
Tymu policajtowi zrobiōło sie żŏl tego pampōnia, tōż tyż rzōńdzi:
– Rzykniesz mi jakisik szykownisty wic, szpas ło policajtach, to cie tyż puszcza bez sztrofy.
– Jakōż to, panie władzo! – wystrachŏł sie tyn wsiok. – Ze policyji mōm sie nabijać. Przeca mie niy lza chichrać sie ze włōdzy...
– Nō dobra, to możno ino jakisik szpas ło drōgōwce...
– Jakōż to miŏłbych sie urzinać sie, lachać sie ze mojij umiyłōwanyj drōgōwki? To na isto niy lza! – tropi sie tyn pampōń.
– Nō dobra, mogesz mi łopedzieć lecy jaki wic i puszcza sie fraj.
– Nō, tŏż posuchejcie. Wiycie możno jaki to nowy strzodek „antykōncepcyjny” wypokopiyli Chińczyki? – pytŏ tyn kuczer.
– Niy, niy miarkuja. Gŏdej pōn!
– Te diosecke Chińczyki zagnali kejsik wszyjskich chopōw do miyjscōwygo Dōmu Kultury, kŏzali łōnym wszyjskim po sagu legnōńć sie na plecach na dyliny, zatym wyszaltrowali światło a na gipsdece puściyli fylm porno. Tak możno po piyńciuch minutkach do zolu wlejźli po cichuśku tameszne policajty i siekami, kosokami sznajdowali, siekali wszyjsko co ino... wystŏwało.
– Nō i co dalszij bōło?
– Anō, panie władzo, ze tych srogszych zrobiyli pały, gōmiknyple dlŏ policajtōw, a ze tych myńszych gwizdki dlŏ drōgōwki...