Trefiōło sie dwiuch dŏwnych kamratōw i jedyn śnich gŏdŏ:
– Wiysz Ernst, słyszŏłech, co żeś sie łożyniōł.
– Anō ja, dwa miesiōnce tymu nazŏd.
– Nō, tōż rzyknij mi jak to u cia je?
– Anō, wiysz... caubrownie – łodrzykŏ mody żyniol. – Bali niy poradzisz sie wystawić jak caubrownie. Przilazujesz ze roboty usiotany, mŏsz głōd, jeżeś na wszyjsko wkurwiōny a sam twoji pomiyszkanie wysnożōne, gorki łobiŏd na tiszu, na niym tyż kwiŏtki we blumwazie. Napoczynŏsz ćkać ze smacyskiym a wele cia szykownistŏ babeczka szpasownie szczybiōtŏ, pytluje, pytluje, pytluje... jebniynte babsko!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl