Do lecy jakigo restaurantu przilazuje pŏra majoryntnych już ludzi i nŏjprzodzij łobsztalowali sie tōmatynzupa. Za jekesik piyńć minutek przilazuje ōłber i dowo łōnym kapuśniŏk. Baba ze złōsciōm na to:
– Miała być tōmatynzupa a je kapuśniŏk!
– Nō, to zupa i to zupa prŏwda?
Nō, tōż ta pŏra łobsztalowała se prażoki, fritki i ku tymu kotlyt. Tyn ōłber prziniōs łōnym kartofle i karminadle. Snerwowany chop spytŏł ci tego ōłbra po jakymu prziniōs łōnym niy to, co łobsztalowali. Na to tyn ōłber ze rułōm:
– I to je kotlet i i to kartofle, prŏwda?
Na fajrant obiadu ōber dŏł łōnym rechnōng. Festelnie łozgzukanŏ baba spytała tego kelnera po jakymu tak drogo? Na to jeji chop ze rułōm, niy doczkŏł na łodrzykniyńcie ōłbra ino wyszeptłŏł cosik swoji babie do dakla i napocznōł wyciōngać ze kabzy szajspapiōr. Łodwinōł dosik kyns i dŏł to ōłbrowi.
Zadziwany kelner spytŏł:
– A czamuście mi panoczku dali tyn szjaspapiōr?
– Anō, panoczku starszy, przecamć to papiōr i to papiōr... ganc egal, prŏwda?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl