Zielōny kōń....

Rajtuje jedyn riter na kōniu i widzi ksiynżniczka. Medikuje se... podjada ku nij polekutku, to łōna spytô: kany tak polekutku rajtujesz riterze... jô wtyczôs łodrzykna: poleku, bo poleku nale możno by my sie tak deczko podupczyli? Tak tyż polekutku przerajtowôł wele ksiynżniczki nale łōna niy zważowała na niygo. Riter medikuje: To jô terozki przerajtuja wele łōnyj wartko, a łōna spytô: kany tak wartko rajtujesz riterze... jô wtynczôs łodrzykna wartko: wartko, bo wartko nale możno by my sie deczko podupczyli? Jak pomyślôł tak zrobiōł. Nale ta ksiynżniczka juzaś niy zwrōciyła na niygo uwôgi. Zdeszperōwany ritek pomyślôł tak: przesztrajchuja swojigo kōnia na zielōno i przerajtuja wele ksiynżniczki. Wtynczôs łōna spytô: a skany riterze môsz zielōnygo kōnia? Jô wteda łodrzykna: zielōny, bo zielōny nale możno by my sie tak deczko podupczyli? I juzaś jak pomedikowôł tak zrobiōł. PrzejyżdżP riter na zielōnym kōniu wele ksiynżniczki a ta ksziynżniczka sie pyto: - Riterze, a mozno by my sie tak deczko podupczyli? - Podupczyli, bo podupczyli, nale... skany jô mōm zielōnego kōnia?