poniedziałek, 9 stycznia 2012

Ceruszka....

Wiycie, wiynkszóścióm szpasowne cufale przitrefiajóm mi sie, kiej wlejza kajsik do kaczmy abo biyrsztuby na laga i piwo. Łamża lecy kedy do jednego szynku na naszyj Krojce kaj sztyjc góści jedyn istny, Manek mianowany Dziamblym. Jes ci już tyż, tak jak jô, na pynzyji ale łostôł do terôzka fyrniokym. Fresa mô nikej siedym grzychów gównych, sztyjc tyż słepie piwo i gorzôła ... przed pynzyjóm to i na pómp. Pómôgô gospodzkimu i bez côłki dziyń mu sie pychol niy zawiyrô. Napasztuje wszyjskich, kôżdymu poradzi przisrać chocia miyni przi tymu, iże jes taki kocynder i szpasownik.
Wlozech do tego szynku łóńskigo tydnia. Łobsztalowôłech se – jak to móm we zwyku – piwo i ku tymu gryfnisty achtlik. A skuli tego, co majóm mie tam za jakigosik srogigo móndroka, tóż tyż przi kôżdyj swadzie zwrôcajóm sie dó mie, coby jich łozsóńdzić. Wtynczôs bóło deczko inakszij. Manek abo niy miôł pijyndzy, abo gospodzki zakôzôł mu szynkować piwo dosik, iże siedziôł blank cicho i ... łozwiónzywôł krojcula.
Jô sie polekuśku szlukôł ta moja laga aże łorôz Manek spytôł ci mie sie:
– Panoczku Ojgyn! A możno wy mi rzykniecie jako ci to bóła cera Gospodôrza i Gospodyni?
Ludzie, mie choby pierón szczelół. Sztopło ci mie ... nó dziura we filipie. Bez pôra łoka mrzików bez moja palica przerajtowało tysiónce myśli. Deszperôcko próbowôłech spomiarkować, kim sóm Gospodôrz i Gospodyni. Cóż tyż to moge być? Piyrszy myślónek: „Chłopi” Reymonta? Gyneralnie jakeś gyszichty ło chopach, pampóniach, bambrach ... Ojgyn! Pozbiyrej myślónek, pokôż, co niy darmo cie majóm za móndroka, wykôż sie wiydzóm ... Nó ale, trza sie jakosik retować, możno jakô podpowiydź by sie przidała:
– Te, Manek .. a ło jako ci gyszichta, ło jaki utwór ci sie rozłajzi ? – pytóm sie fałesznie.
Ludzie, jego łodpowiydź sprawióła, iże szynkiyrce tyj wyforsknół bez kichol, stary Hajna-gołymbiôrz chnet by łyknół swój achtlik a mie chnetki by bół ze gymby wyfuknół gybis ...
– Nó, panie Ojgyn, bo jô niy pamiyntóm gynał jak to leciało: „Ele mele dudki, gospodôrz malutki, gospodyni puklato, a ceruszka ...” Nó, i razinku niy poradza sie spómnieć jakô bóła ta cerzicka ...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl