Całbrownik...

Wlazuje do szynku chop ze takim maluśkim cwergym na ramiu (takim wele 40 cyntimyjtrów srogim) i sztaluje u gospodzkigo:
– A jô sie winszuja seta czystyj gorzoły, a ku tymu piyńćdziesióntka dlô mojigo kamrata.
Gospodzki leje, ale ku tymu wrazicko sie pytô:
– A skanyście panoczku wziyni takigo szkóta, takigo cudôka?
– Dej pón jesce jedna laga, to wóm to byda łozprawiôł.
Szynkiyrz wartko nalôł drugô laga...
– To bóło, wiedzóm łóni, na taki zafari... Idymy ze kamratym bez dżóngel, wylazujymy na świetlok, na takô łónka na kieryj naobkoło srogij fojery styrcy pôłno murzinów, a na pojstrzodku taki jedyn ze srogachnym fyjderpuszym na gowie tańcuje jakiesik łómańce... taki ichni całbrownik...
W tym tyż łoka mrziku tyn istny przerwôł swoja gôdka i pytô sie tego cwerga na swojim ramiu:
– I jakeś ty to Hajna mu wtynczôs pedziół... że łón jes srogi chuj a niy żôdyn całbrownik?