Spōmniało mi sie, co tyż to kiejsik pisôł Karlik z Kocyndra, znaczy Stanisław Ligoń (możno niy tak blank gynał, ale napisza tak, jakech to spamiyntôł): Małżyństwo to na isto jes sztrofa za rajskô łostuda, i coby sie łobabić lebo wydać, trza niy mieć wszyjskich w dōma. Na chopa, kiery sie kce żynić gôdajōm (to podug lôt): modymu – co jes fujara; starszyjszymu – cymbôł; a blank starymu, kierymu jesce żyniacka we łebie – trōmba. I choby chop niy kciôł, bez côłkie życie jes nikiej muzykant.
Ło babie, kierô wylazuje – jak to gorole miynióm – za „mąż”, gôdajōm, co sie wydowo. Bo na isto wydowo sie blank, nale to blank... inkszô niźli richtik jes.
I tak niyskorzij chop ze herskigo karlusa i angyjbera robi sie mamlasym, cielepōm, ślimôkiym lebo biksōm z kleja, a juzaś baba ze janiołecka, dziōbecka, fajniōntka, i galantnyj freli, robi sie mamzela, kalymba abo heksa, kierô fōrt warguje i rzgmi na côłki karpyntel, choby jakô sześciolampowo heterodyna (dôwnij take radijoki byli, boczycie? bo terôzki to jes wiyża, abo cosik wele tego), kieryj niy idzie zawrzić ani wyszaltrować. A kiej sie zasik chop ze babōm pierôm i rōmbiōm, to sōmsiôdy gôdajōm, iże to jes „harmōnijo małżyńskô” (ino blank niy wiym cy mōndharmōnika cy akordiōn?). A jô to, ci do dzisiôj jednygo niy poradza spokopić. Tego Adama we raju wszyjsko gadzina usuchła... a po jakiymu łōn niy poradziōł swojij baby tyż tak wytresować. Chocia za starego piyrwyj gôdali, iże baba to jes nikiej pierōnym sztramski szkrawitel: dziepiyro jak go môsz na karku, to spomiarkujesz, ujzdrzisz, iże jes ci łōn ło dwa nōmery za knap.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl