Prziszôł ci kiejsik mój kamrat sztajfny po dwuch dniach balangi do dóm. Jejigo starô – kiej go ino we siyni usłyszała – łozewrziła dźwiyrze i łod proga chlast go szojerlapóm bez pychol...
– Bydziesz słepôł, bydziesz duldôł? Ja?
I juzaś prask go ze drugij zajty bez ta fresa...
– Bydziesz ty łochyntolu słepôł, bydziesz?
I jesce rółz, drzist go gracóm bez pysk, tak ze liścia...
– Bydziesz jesce słepôł, bydzieśz tintôł ty łożyroku, ślywusie stopieróński?
– Richtik sie mie pytôsz moja ty roztomiyło? A môsz? Nó, tóż... nalyj! – pedziôł Edek, kiej sie już ździebko po tych fangach spamiyntôł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl