Rōłzczasu po mszy wylazujōm ze kościoła dwie zwiykowane starecki i napoczynajōm łozprŏwka. Piyrszŏ śnich gŏdŏ:
– Wiedzōm łōni paniczko, ta dzisiyjszŏ modziyż to ci je takŏ łozwiyziōnŏ, niymoreśnŏ i sorōńskŏ... a jak łōne sie łoblykajōm... a co na gowach majōm, ze jednyj zajty czerwiōne wosy, ze drugij zielōne...
Na to łodrzykŏ drugŏ:
– To jesce pinkel paniczko. Wiedzōm łōni, joch wczorej na łodwieczerz wrŏcałach ło mojij cery, wlazuja do jednyj windy, a do drugij wlazuje modŏ pŏra. Jesce sie dobrze dźwiyrze niy zawarli łod jejich windy a jŏ już słysza:
– Wykryńć ta byrna, to jŏ wezna ci.... do gymby...
– Paniczko! Łōni śkło źrōm, śkło źrōm!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl