We jednym miyście zōł se jedyn istny, mianowŏł sie z polska Kowalski i bōł ci łōn producyntym nagli, roztomajtych nagli łod szpernŏli, hufnŏgli, gryfōw, szyndzielŏkōw, ćwiynkōw, teksōw i papiokōw. A iże mu sie interes niy za tela kulŏł poszŏł do takij agyncyji, coby mu łōna zrobiōła jakosik richticznŏ i skutnŏ ryklama. Przijyni łŏne auftrag i łobsztalōnek i po tydniu mieli być ze robotōm fertik. Przilazuje tyn istny, tyn producynt roztomajtyj zorty nagli, coby łobejzdrzić, co tyż to fyrma ryklamowŏ narychtowała a te mu puściyli jakisik fylm, zrobiyli projekcyjŏ, łodtworzyni choby we tyjatrze.
Golgota, na krziżu Jezus a wele niygo nadpis:
„Nagle i szpernole Kowalskigo przibijōm do imynmtu wszyjsko!”
Tyn istny, tyn Kowalski festelnie łobrażōny, pogorszōny rzōńdzi łostro:
– Chopy, to, przecamć tak niy moge łostać. Zrōbcie mi, a wartko cosik blank inkszego!
Ta fachmany zgōdziyli sie i kŏzali tymu istnymu przijńść juzaś za jakisik tydziyń. Tyn Kowalski przykwanckŏł sie na czas do tyj agyncyji a sam cosik takigo:
Golgota, Jezys przibity do krziża i juzaś nadpis:
„Nagle i szpernole Kowalskigo utrzimiōm, udziyrżōm wszyjsko”
Na to tyn Kowalski tak ci sie łozgzukŏł i ze srogachnego zaufryjgowaniŏ wrzescy choby nŏjynty:
– Chopy! Do sto pierōnōw, jŏch je czowiek wiyrzōncy, religijny i we mojij ryklamie niy moge być żŏdnego Jezusa. Szlus i fajrant!
Chopy sie zgōdziyli i kŏzali mu juzaś przijńś za tydziyń. Po tym tydniu juzasik puszczajōm mu trzeci rōłz ta ryklama.
Golgota, pusty krziż i nadpis:
„Kejby łōne użyli nagli i szpernoli
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl