Dać łōnyj szanza...

Teleturniyj dlŏ blōndinkōw. Jedna ze uczystniczkōw dostała pytani:
– Wiela to bydzie dwa razy dwa?
Blōndina medikuje, medikuje i yntlich łodrzyko:
– Szesnŏście!
Prowajder na to:
– Nō, nie do łostatka prŏwda.
Pytŏ sie łōn ale cuszauerōw (same ino blōndiny) eźli mŏ łōnyj dać jesce jedna szanza.
Cŏłkŏ widōwnia wrzeskła:
– Dać łōnyj szanza!
Nō, tōż tyż prowajder pytŏ jesce rōłz ło te same.
– Blōndina łodrzykŏ:
– Łoziym!
Tyn prowajder załōmany, pytŏ sie widōwni eźli dajōm jesce jedna szanza tyj blōndinie. Cuszauery juzaś wrzscōm, iże mŏ dać szanza.
Te same pytani i blōndina łodrzykŏ:
– Nōōō... możno to bydzie... śtyry?
A cŏłkŏ widōwnia blōndinkōw rycy na cŏłki karpyntel:
– Dać łōnyj szanza! Dać łōnyj szanza!