We restaurancie ōłber gŏdŏ do gōścia:
– Dzisiŏj mōmy srogachnŏ prōmocyjŏ. Dōmy wōm panoczku do powōnianiŏ widołka. Eźli panoczku zdŏdniecie, co tōm widŏłkōm bōło jedzōne, mŏsz pŏn cŏłki łobiŏd za friko, gratis.
Tyn istny powōniŏł ta widŏłka i gŏdŏ:
– To byli zeberka ze kapustōm i kartoflōma!
Skuli tego, że tyn istny zgŏd dostŏł tyn łobiŏd darmo.
Na drugi dziyn tyn sōm fric prziszŏł juzaś. Gospodzki ciekŏw, eźli łōnymu sie juzaś udŏ, dowo mu do powōnianiŏ inkszŏ widŏłka. I tyn istny juzaś zgŏd.
Tak po jakimsik tydniu takich gracek, we ftorych tyn kōndman sztyjc i jednym ciyngym wygrywŏł, ōłber wysztudiyrowŏł ekstra zagŏdka: wraziōł widŏłka do rzici kucharyji, płobrŏcŏł niōm i wylazuje ze tōm widŏłkō ku tymi gōściowi. Tyn wziōn ta widŏlka, powōniŏł i rzōdzi ze rułōm:
– A jŏch sie, panie ōłber medikowŏł, kaj tyż terŏzki moge robić Marijka łod Majzlinyj?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl