Przilazuje hazok do samicy fuksa, do samicy ryżokudły.
– Wasz chop to jes we chałpie?
– Niy! Niy ma go.
– Tóż tyż, moja roztomiyło, móm dlô cia forszlag, propozycjô. Dóm ci stówa jak mi dôsz kusika.
– Ale, cóż łoni, pónie hazok. Jôch jes wydanô i nigdy tego niy zrobia!
– Na zicher niy? – rzóńdzi hazok i wymachuje banknótóm.
– Nó, dobra...
Samica fuksa nômiyntnie, łogniście kusikuje tego hazoka i na łostatku erbła te sto złocioków.
– Nó, moja ty roztomiyło, festelnie gorkô żeś jes. Wiysz dóm ci jeszcze sto złocioków jak sie sam zarôzki przedymnóm sebleczesz...
– Niy, na isto niy, do tego pewnikiym sie niy uciykna. Niy sebleka sie przed cia za żôdne szace, za żôdne pijóndze!
– Jeżeś tego pewnô? – rzóńdzi juzaś hazok i fakluje pijóndzami.
– Nó, dobra...
Ta fuksowô samica seblykô sie przed tym hazokym i dostôwo zapłata.
– Moja ty roztomiyłô... dóm ci jesce jedne sto złotych jak sie symnóm dupniesz!
– A za kogo ty hazoku mie môsz? Co ty se myślisz? Iże jôch jes jakô kurwa? – wrzescy festelnie zgorszónô samica fuksa.
Ale, niy zetwało pôra minutek i ta samica ciepła ci sie na tego hazoka i napoczli sie dupczyć jak nôjyńci.
Zatym hazok dowo fuksowyj samicy pijóndze i wylazuje rôd jak sto diosków.
Po jakimsik czasie wrôcô do chałpy fuks, chop łod tyj samicy. Kukô tak, zaziyrô na ta swoja babeczka, a jes ci łóna jakosik blank inkszô, cichuśkô, blank sie niy łodzywô ino szuści, zwyrtô sie po kuchyni.
– Te, moja ty roztomiyło, co sie stanóło?
– Anic, blank nic, wszyjsko jes do porzóndku!
– A hazok sam bół? – pytô fuks.
– Ja, bół...
– A łoddôł pijóndze, ftore mi bół winowaty?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl