Rółzczasu przilazuje baba do spówiydzi i gôdô te swoji grzychy, i gôdô, i gôdô a tyn kapelónek we tyj suchatelnicy kukô, zaziyrô tak za nia, a tam srogachnô raja inkszych ludzi. Tóż tyż wartko rzyknół jij, coby prziszła na drugi dziyń i przismyczyła ze sia tela kartofli, wiela mô grzychów.
Na drugi dziyń baba sie przikwanckała i postawióła wele suchatelnicy côłki, pôłny miech kartofli. Kapelónek deczko zadziwany pytô:
– To aże tela grzychów môcie paniczko, ja?
– Niy, niy... mój synek styrcy przed kościołym ze cugmaszinóm ze dwiyma prziczepóma!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl