Wrôcô sie naprany baca do chałpy, i coby niy nerwować swojij baby, poszôł spać do stodoły. Ło rozwidnioku jego starô sie cuci i szukô swojigo chopa. Nikaj ale go niy poradzi znôjść. Wlazuje do stodoły i cosik ci tam driny capi jak sto diosków. Tóż tyż pytô sie tego bacy, kiej go ino ujzdrzała:
– Co? Juzaś żeś nie naprôł jak belówa? Po jakiymu sam tak łoszkliwie capi?
– Nó, wystôw se ty moja roztomiyło, iże wrôcôsz we nocy do chałpy, przelazujesz wele smyntôrza a ze gróbu wylazuje jedna graca i rzóńdzi: póć, póć... to co byś zrobióła?
– Nó, pewnikym bych umrziła!
– Nó dzisz! A jôch sie ino... zesrôł!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl