czwartek, 27 listopada 2014

Jónkały...

We cugu ze Bielska do Warszawy we kupyju piyrszyj klasy siedzi se jedyn gryfny karlus i czytô jakisik cajtong. We Katowicach na banhowie wlazuje rajn jedyn chop, kiery sie pierónym jónkôł. Kiej ino tyn cug sztartnół ze Katowic, tyn jónkała napoczynô do tego drugigo gôdać:
– Wybo... czóm... łó... ni, wybocz...óm pa...nocz... czku, a kaj to łóni pa...noczku jad... jad... jadóm?
Tyn miglanc widzi, co sie za tela niy pogôdô, ztóż tyż ze takim letkim chichraniym rzóńdzi:
– A jô, to jada aże do samiuśkigo Wiydnia.
– Ja, do Wiy... Wiydnia, ale... tyn, tyn cug tam... tam prze.. przeca niy je... je... jedzie. Nale, dziy... dziykuja... Wóm gry... gryfnie!.
Śleciało pôra minutek i tyn jónkała juzaś napoczynô, bo rôd mô gôdka.
– A, a a wy...wy... boczóm mi, co sie... co sie spy...ytóm, a po... a po... co łóni tam pa, pa... panoczku ja... jad... dóm?
Tyn istny miôł już dosik tego jónkały i grubelacko mu łodrzyknół:
– Anó, jada sie tam łożynić!
– Nó... tóż dziynk... dziynk... kuja wóm gryfnie!
Nale, iże miôł rôd sie we cugu pogôdać, juzaś napoczynô gôdka:
– A, a wy...wybo... czóm mi jesce... rółz, a ze kim to... to łó...łó... ni sie bydóm ży... ży... żynić?
– A ze kwadratowóm małupicóm, ze takóm kwadratowóm afóm! – łodpedziôł tyn istny już festelnie dopôlóny, bo sie spomiarkowôł, iże po tym do mu już tyn jónkała pokój.
– A dziyn... dziyn... kuja wóm panoczku, coście sie... sym...sym... nom tak gryfnie pogôd... ali. Nale, prze... przebô... boczóm mi ta łopowoga pa... panocku – rzyknół juzaś jónkała, kiery sie brôł do wylazowanio ze cuga we Koluszkach – a... ale ta żyniacka to by... bydzie, che... cheba za „indultym bis... bis... biskupa, prôwda?
– A po jakigo pieróna mô ta żyniacka być za pozwolyństwym biskupa? – blank już znerowowany gôdô tyn istny.
– A dyć wid... widz... widzóm łóni ... kwa... kwa... dratowô afa ze inkszóm kwa... kwadrat... towóm mału.. małupicóm, to by... by... bóło za bli... bli... ske pokrywiyństwo, pra?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl