Spómniôł mi sie stary żydowski wic, starô żydowskô gyszichta. A bóło to podle raji tak:
Przikludziół sie rółzczasu Mosiek Goldberg ku zekretorzowi baróna Rothschilda i łod dźwiyrzy napoczynô:
– Jôch sam jes skuli... roboty!
– Znaczy sie panoczku hausrechtora, guwernyra dlô synka póna baróna?
– Ja, razinku skuli tego!
– Ale, panoczku, we anónzie bóło napisane, iże tyn guwerner mô być mody... wiela łóni najóm lôt, nó, jake łóne sóm stare? – rzóńdzi zekretôrz baróna.
– Nó, joch jest 56 lôt stary...
– Hmmm... A po miymiecku łóni poradzóm?
– Niy! Blank niy!
– A jak tam u wôs panoczku ze znôjómościóm muzyki?
– Nó, jô tam cheba jes blank... niymuzykalny...
– A poradzicie panoczku grać we brydża, szkata abo jakesik inksze karcianne gracki? – pytô dalszij dociyrny zekretôrz baróna Rothschilda.
– Nó ja... niy poradza!
– Tóż tyż eźli pón niy spôłniô żôdnego warónku podanygo we anónzie, to rzyknóm mi łonio po coście sie sam panoczku zgłósiyli?
– Ano, prziszôłech sam pedzieć, coby pón barón na mie blank... niy rachowół.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl