wtorek, 25 listopada 2014

Za PRL-u...

Spómniôł mi sie jedyn fal, jak to Erwin Keta kciôł sie wartko wykludzić do dôwniyjszego EF-u. Pokiel jesce niy dostôł paszportu, te istne dali mu skôzać, coby prziszôł gibko na UB we Hajdukach.
– Nó, panie Keta – pytajóm sie chopa te ubeki – a to wóm sam u nôs źle, możno wóm sie sam we Polsce niy zdô, możno wôs sam u nôs cosik festelnie szteruje?
– A dyć kaj tam! – łodrzykô Erwin Keta. – Mie sie sam wszyjsko zdô, wszyjsko móm rôd i jes mi blank dobrze.
Te ubeki tak jakosik krziwo sie na niygo gawcóm i jedyn gôdô:
– Panie Keta, kej wy nóm tak wszyjsko po prôwdzie rzykniecie, to my wóm nic gupigo niy zbajstlujymy; erbniecie tyn paszport.
Erwin medikuje, medikuje i yntlich po maluśku, po cichuśku rzóńdzi:
– A blank mi sie niy zdô, fest niy môm rôd... briftryjgra!
– A to po jakiymu juzaś? – pytajóm sie wrółz ubeki.
– A to skuli tego, co jô miyszkóm na giblu, na „poddaszu” i kej tyn briftryjger deptô po słodach i festelnie tómpie, a niyskorzij klupie jak nôjynty do dźwiyrzy, to mie sie gynał zdô, to jô fórt miarkuja, iże to UB przikwanckało sie ku mie!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl