Byli se rōłz Jasiu i Małgosia... po naszymu: Hanysek i Gryjtka. Nō i ta Gryjtka napytała, zaprosiła na wieczerzŏ tego Hanyska. Nałōnczŏs tyj wieczerzy Hanysek bez cufal pierdnōł. Po cŏłkij izbie poszŏł stopierōński cuch a Gryjtka tyrpła psiŏka, ftory legnōł pod tiszym i rzykła:
– Burek! A łodyńdź ty berdyjo! Ciōng stōnd!
Hanysek uradowŏł sie skuli tego, co niy musiŏł sie gańbić, jednakowōż juzaś po jakimsik łoka mrziku pierdnōł. Na to Gryjtka juzaś ta samŏ lajera:
– Pedziałach ci Burku, cobyś samstōnd ciōng!
I juzaś po jakisik kwilce Hanysek pierdnōł. Gryjtka niy szczimała i wrzeskała na tego swojigo Burka:
– Wiela razy móm ci gŏdać cobyś poszŏł fōrt. Łodyjńdź... bo cie tyn Hanysek jeszce... łobsrŏ do imyntu!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl