Rōłzczasu trzi szwestry: 92 lata starŏ, 94 lata starŏ i 96 lŏt starŏ uzdali, iże bydōm łod terŏzka miyszkać wrōłz do kupy. Kieregoś dnioszka nojstarszŏ rychtowała sie do kōmpaniŏ. Wraziyła szłapa do badywanny, zatym sztopła i napoczła ślynczeć, medikować... A iże niy poradziōła uzdać sie, wrzeskła ku modszyj:
– Te! Eźli joch wlazowała do tyj babywanny aboch śnij wylazowała?
Ta 94 lata starŏ łodrzykła:
– Niy miarkuja! Ale ida... na wiyrch łoboczyć.
Wlazła na piyrszy słōd, zahaltowała i napoczła tyż medikować. A beztōż iże niy poradziōła uzdać sie, wrzeskła ku nŏjmodszyj szestrze:
– Eźli jŏch szła na wiyrch, aboch ślazowała na dōł?
Ta nŏjmodszŏ siedziała we paradnyj izbie i po lekuśku szlukała tyj. Kej usłyszała co sie dziyje, mrōnkła po cichuśku do sia:
– Sprŏw Pōnbōczku, cobych nigdy niy miała takich problymōw!
Klupła pŏra razy we niyposztrajchowane drzywo i wrzeskła ku swojim szwestrōm:
– Już leca drabym ku wōm, ino pōjńda łobejrzeć... FTO TAM!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl