Kejsik to na Piyrszego Mŏja to ci byli dziepiyro „impryzy”. Kejsik na taki dugi szlustydziyń (zapióntek) wykludziyli sie dwa kamraty, Erwin i Jorg, ze swojimi babeczkóma. Zahaltowali na takim zeltplacu (na kampingu) Erwin i Jorg spali we jednym celcie, a jejich babeczki we drugim. Tak jakosik wele trzecij już ło szaroku Jorg cuci sie i wrzescy:
– To ci jes niymożebne, niywymōłwne!
Erwin sie tyż łobudziōł i pytŏ Jorga:
– Co tyż to sie dziyje Jorg?
– Wiysz Erwin, jŏ na zicher musza pōjńść do tego celtu łod naszych dziołchōw, do mojij babeczki!
– Nō ale po co? – pytŏ sie dalszij Erwin.
– Chopie... na zeks... łobudziōłech sie ze nŏjtwŏrdszym ciulikym jaki żech ino miŏł we życiu!
Po jakimsik łoka mrziku Erwin rzōńdzi:
– A kcesz, cobych jŏ poszŏł do kupy ze cia?
– Do sto pierōnōw! Ale po co?
– Bo ty, chopie, dziyrżisz we ryncach... mojigo!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl