Na srogim szifie stary bōłtsman sztachŏ sie fajfkōm. Podlazuje ku niymu mody zyjman i gŏdŏ:
– Pōnie bōłtmanie, mōmy przecamć blank jednakŏ tabaka a jednakowōż arōma ze waszyj fajfki jes ło niybo lepszyjszŏ łod mojij. Wyzdrŏdźcie mi, jak łōni to robiōm?
– Anō, synek, mōm na to jedyn starucny szimel. Do tabaki dodŏwōm zawdy pŏrã wosōw ze modyj babskij cipecki.
Zawinyli do hawyny, do srogigo portu, śleźli na lōnd, a po przikulwitaniu sie nazŏd na szif tyn mody zyjman podlazuje juzaś ku bōłtsmanowi, dowo mu swoja fajfka i gŏdŏ:
– Nō, niych łōni, panie bōłtsman, sprōbujōmmojij fajfki. Zrobiōłech gynał jakeście mi radziyli!
Tyn bōłtsman wciōngŏ smōnd, sztachŏ sie tōm fajfkōm, smakuje bez kwilka i wypuszczŏ dostōjnie smōnd bez kichol:
– Synek! Za blisko dupy targŏsz, za blisko dupy, synek!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl