Kej Hajna bōł jesce blank mody, bōł tak ōngyfer dwadzieścia kilo modszy, łamzioł sztyjc (tak jak i dzisiŏj) na piwo. Kej już jego starŏ widziała, iże sie zaś Hajnuś na te piwsko wybiyrŏ, napoczynała ci łōna wtynczŏs zawdy izba wyciyrać. A tak ci przi tym rziciōm wywijała, łogibała, iże ino kece furgali. Hajnuś ci wteda do imyntu gupiŏł. Filowŏł rōłz to na dźwiyrze, rōłz to na zadek jego Hyjdli. To na dźwiyrze, to zaś na tyn fajnistŏ dupecka jego staryj. Twało ci to jakosik kwilka a zatym machnōł ino ryncyskiym i gŏdŏł:
– Wiysz Hyjdla. W dōma tyż je fajnie. Nō niy?
Nō ale, to bōło dŏwno i Hyjdla tyż boła jake trzidziyści kilo modszŏ.
Terŏzki żech ale juzaś uwidziŏł jak sie Hajna do łostatka łozeźlōł. Chyciōł ci mie kejsik na słodach za knefel łod westy i pado:
– Wiysz Ojgyn, niydŏwno prziszŏłech do dōm ze roboty trocha na fleku. Wlazuja do kuchyni, przicupnōłech sie na zydelku i gŏdōm do Hyjdli, coby gibko wlazowała na stōł i wartko sie seblykała mi sam do saga. A łōna mi na to, iżech jest naprany aboch prziszŏł ło rozum. Forsztelujesz sie to Ojgyn? Łōna mi gŏdŏ, coch prziszŏł ło rozum? Ale jŏ nic, ino sztyjc kazuja ji sie seblykać, bo jak niy to prasknōł bych ci jōm w pychol, coby łōnyj tyn cŏłki puc ze gymby śleciŏł. A wiysz, co symnōm na isto niy ma błoznōw. Nō, tōż wlazła na tyn stōł, seblykła sie i napoczynała ci sie tak blank pomaluśku łobrŏcać naobkoło.
– I wiysz Ojgyn, mało mie pierōn niy szczelōł. Nō rzyknij ty mi ino, co tyż to te wszyjske chopy, ftore łamżōm do tych „agyncjōw towarziskich” widzōm we tym ci wywołanym a dioseckim „sztriptisie”. Powiydz mi, bo jŏ nic niy widziŏł.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl