To mi sie przitrefiōło jakiesik... nō, niy byda gŏdŏł gynał... lŏt tymu nazŏd. Wypuściyli my sie ze starōm na miasto... do masarza. Prostŏ drōga. Łōna sztopła przed jakimsik szałfynstrym... Mie to je na isto blank egal, pyndaluja dalszij, bo przeca ida po wuszt i miynso do masarza. Przelazuja na drugŏ zajta... bydzie bliżyj. Łōna sie mazgrŏ i cosik szpekuluje skiż tego, iże sztyjc styrcy przed tym szałfynstrym. Kurwa! To cheba jubilyrz. Łodwrŏcōm gowa... drōga przeca znŏ... jakosi ci mie ścignie. Ida przeca po wuszt i miynso!
Dognała. Jŏ szczynsny, bula już za ajsbajn, wuszt i wyndzōnŏ szpekzajta.
– Po jakiymuś mi pitnōł? – pytŏ moja starŏ.
– Rōbmy fajrant ze sprawōnkōma i pyndalujymy do dōm. – godōm. – Za dziesiyńć minutek skōńczy sie nasz czas na parkplacu.
– Ale jŏ ci kciała pokŏzać szykownisty piestrzōnek, kery ci mi sie festelnie podobŏł. Rōcznica przeca chnetki.
Jezderkusie! Panika, sztres, powtōrka ze historji. Strzydniowiycze, możno starożytniość. Kurwa kej? Blank niy bocza...
– Łojyjku, to już rōcznica? – rzna gupigo (zawdy mi to dobrze wylazowało). – A kej tyż to, ha, ha, ha... hmmm...
Spokopiōła. Kukła ci na mie ciynżkim weźrokym.
– We czyrwcu!
– Łoo, to już za pŏra dni! Jedynŏstego cheba?
Cicho, miasto kōmyntŏrza (przeca mogōm to dziecka czytać).
–Nō cooo? Pamiyntōm, iże we czyrwcu tego dnia bōła ci jakosik tragedyjŏ!
Rōcznica jes 29-go? W życiy niy przepōmna. Sprawdziōłech to we metryce ... naszygo ślubu!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl