Byli se rółz zwiykowane dziôd i baba. Rółzczasu babie zakciało sie zeksu, tóż tyż w te pyndy, wartko uwijô sie wele chopa, coby go zasmycyć do prykola. Ale tyn chop nic, blank go to niy rajcuje. Nó, tóż baba pyndaluje do dochtora i gôdô:
– Panie dochtorze, jô kca tego zeksu a tyn mój chop blank niy. Co jô yntlich móm robić?
– Nó, poleku, bez nerwów, móm na to knif. – łodrzykô dochtór. – Tak minutka skorzij niźli wasz chop przijńdzie do dóm, seblekóm łóni barchany i stanóm sie zadkym ku dźwiyrzóm i wypnóm rzić. Zarôzki łodezwie sie we waszym chopie zeksualny zwiyrzôk, bo przecamć inakszij być niy moge.
Nó, tóż baba zrobióła jak jij doradziół dochtór. Ze wypniyntóm rzicióm czekô...
Yntlich wrôcô chop ze roboty, łotwiyrô dźwiyrze, zaziyrô i łorôz wypierdala ze chałpy choby dziobła ujzdrzôł. Zahaltowôł dziepiyro we nôjbliższym szynku.
Wlazuje rajn, siadô wele szynkwasu, łobsztalowôł seta, drugô, trzeciô... Wysłepôł już cheba ze dwie flaszki a łón dalszij sztaluje... Niy dało to pokój gospodzkimu, kiery pytô:
– Panoczku! A czamu wy tak słepiecie? Napoczliście już trzeciô flaszka! Ło co wóm idzie? Czamu tak słepiecie?
– Panie ółber! Wrôcóm po côłkim dniu roboty do chałpy, wlazuja na mój sztok, łotwiyróm dźwiyrze... a tam trółl... meter na półtora, szrama na pół pychola, broda do kolanów i ku tymu mu jesce ślina mu ze mordy ciece....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl