Rółzczasu siyrotka Marysia idzie do badycimru sie wykómpać. Te jeji cwergi kcóm jóm przifilować, jednakowóż sóm za maluśke i niy poradzóm sióngnóńć do dziórki łod klucza. Uradziyli łóne, iże stanóm jedyn na drugim a tyn na wiyrchu bydzie zaziyrôł, filowôł i bydzie gôdôł inkszym, co tyż uwidziôł. Kiej już tyn łostatni kuknół bez ta dziurka łod klucza napoczyno:
– Syjmła cycnhalter!
– Syjmła cycnhalter, syjmła cycnhalter, syjmła cycnhalter... – powtôrzajóm jedyn za drugim, aże to doszło do łostatnigo.
– Ico! I co? Ico? – pytanie wrôcô do tego na wiyrchu...
– Seblykła batki!
– Seblykła batki, seblykła batki, seblykła batki...
– I co? I co? I co?
– Anó nic! Stoji...
– Mie tyż! Mie tyż! mie tyż...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl