Gybis...

Przilazuje baba do zymboka, do dyntysty, siadô we zeslu i łode szlaga, z pónktu seblyko batki.
– Ale, jakóż to paniczko! – łodzywô sie dochtór. – Joch jes zymbokym... wasz ginekolorz przijmuje ło jedyn sztok wyżij!
– Niy, niy, joch sie niy łochybióła – łodrzyko na to baba. – Zakłôdôł pón wczorej mojimu starymu nowy gybis?
– Anó, zakłôdołech...
– Nó, tóż terôzki panoczku wyjmnijcie mi tyn gybis!