Rółzczasu jedyn zwiykowany chop, tak wele 75 lôt stary, prziszôł do dochtora, coby tyn mu zbadôł jego nôsiynie.
Dochtór dôł mu krałzka i rzyknół:
– Weznóm se łóni ta krałzka do chałpy i prosza mi na jutro prziniyś waszô „sperma”.
Na drugi dziyń starzik przilazuje do dochtora i stôwiô snożnô i prózno krałzka dochtorowi na szrajbtisz.
– Panoczku dochtorze, to bóło tak:
Nôjprzodzij próbowôłech prawóm rynkóm, i nic. Nó, toch próbowôł lewóm rynkóm, i tyż nic. Tóż tyż poprosiółech moja starô i łóna tyż próbowała nôjprzodzij prawóm gracóm, zatym lewóm gracóm i ciyngym... nic. Próbowała łóna tyż jesce gybisym, zatym bez gybisu, ale sztyjc i jednym ciyngym nic. Nó, tóż my zawołali ku nóm modo Erna ze piyrszego sztoka, naszô sómsiôdka. I łóna tyż próbowała lewóm rynkóm, prawóm, łobióma rynkami. Zatym próbowała pod parzóm... bali i ściskała miyndzy kolanóma... Nó, i blank nic!
Zawołaliście ku sia sómsiôdka? – pytô zadziwióny dochtór.
– Ja, ja zawołalichmy i sómsiôdka. Ale chocia my sie stopieróńsko starali, niy udało nóm sie łotworzić tyj... krałzki!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl