Medikamynt...

Wiycie, to mi sie przitrefiyło jakiesik trzidziyści lôt tymu nazôd. Jôch bół jesce wtynczôs festelnie wizgyrny i taki łacny na dziołchy. Tak po prôwdzie to do dzisiôj mi to łostało, tela ino, co szkrabka jes ale gorzij ze ... drukym. Nó ale, jô niy ło tym dzisiôj. Króm tego bółech (tak mi zawdy wszyjske tuplikowali) festelnie złym cowiekym, takim stopieróńskim łoszkliwcym, ftory kôżdymu musiôł dopolić (nó, cheba co to bóła gryfnô dziołcha ... to niy).
Nó i rółzczasu kajsik we lazarytowyj poczykalni natrefiółech na gryfnô dziołcha, ftorô skóndsi znôłech, abo zdało mi sie, iżech znôł. Tak ci po pôruch minutkach wywiónzała sie gôdka. Frela napoczła zadôwać roztomajte pytania, a iże – co jô już sam spómniôł – skanych jóm już kuplowôł, uzdołech szczyrze łopedzieć.
– A co ty tak zaobycz porôbiôsz w życiu?
– Nó, mocka rzecy, robia, sztudiyruja, trajnuja pôra zachów, szkryflóm ... nó gyneralnie móm stôrani, coby mi sie blank niy cnióło....
– Tóż tyż pewnikiym niy môsz za tela frajnego czasu ...
– I taki ci jes mój plan, bo kiej jô móm za tela frajnego czasu, to na isto poradza wypokopić take ci stopieróńske gupoty, a co gorszyjsze, niyskorzij je wszyjske poradza tym tuplym zryalizjyrówać ...
– Hmmm, wiysz co ... – napoczła ta dziołcha, a filuje tak na swoja kamratka – w takim razie rzykna ci tak: wiysz, iże tak naprôwda we wnóntrzu twojim jes ci jakosik pustka, czujesz, iże czegosik ci brakuje i to cie przignymbiô i boli ...
Myśla se: Ooo ... trefióny i zatopióny ... to cheba jakisik Freud we kiecce mi sie sam przitrefiół ... Godóm na to:
– Nó, festelnie trefióno diagnółza.
I tu dziepiyro napoczynô sie wartki rómraj. Łóna ze takim dioseckim uśmiychym na fresie:
– A wiysz Ojgyn (już my se gôdali za jedno) jaki jes na to wszyjsko dobry medikamynt?
Kuknółech tak na nia jesce rółz, barzij żech jóm zmustrowôł ... nó blank niypuklatô, dychać mô czym, fresulka tyż szykownistô – werci sie spróbować:
– Nó ... cheba wiym ...
I w tym łoka mrziku jeji kamratka poprosióła jóm na bok (rzyknicjie mi po jakiymu fajnô dziołcha mô zawdy żadno kamratka?) ... cosik ji tam tuplikuje ... dló mie to bali i lepszij, bo moga wartko jesce wypokopić jakisik tykst, ftory łobali jóm na kolana ... Nó, ja ... swalynie na kolana bóło ... ale razinku toch niy tego sie spodziywôł ...Łóno wrôco ku mie pytô fałesznie:
– Nó, to co? Miarkujesz już co to za medikamynt?
– Nooo ... zdô mi sie, co na isto wiym ...
A łóna na to:
– Jezus Krystus!!!
Ludzie! Jak to sie idzie za modzioka drzistnóńć! Razinku jôch musiôł trefić na tych „Świadków ...” cy jak jim tam jes ...