Podzim...

Nó, tóż mómy już lato zbyte i na podzim idzie jak sie patrzi. Pierónym wartko śleciały nóm te latowe miesiónce bez kiere latoś klara grzôła jak sto diosków choby we Africe. Niyftorym to ci łod tyj hice i na dekel praskło i terôzki (aże do welónku na landratów, fojtów lebo prezidyntów) to wylajzuje. Cowiek sie ani niy spodzioł a sam trza już fajrant ze forantym na zima robić. Łogórki, cześnie, uherki, wieprzki i inksze ółbsty i gymizy sóm już we krałzach zawarzone a poskludzane we pywnicach, chlywikach lebo inkszych kamerlikach, a na sóm łostatek pójńdzie kapusta do fasków abo krałzów, i kobzole do chlywika a pywnice. I to już bydzie fertik, bo jak gôdô powiadaczka:
„Kapusta mô być dóma wdycki do Rafała,
Coby niy zamarzła, ino smakowała. ..”
a tyż trza bydzie przi folowaniu do fasków dôwać pozór, coby nastyknóńć ze robotóm do piytnôstego paździyrnika bo niyskorzij:
„Po świyntyj Jadwidze, słodkość we kapusta idzie”.
Za starego piyrwyj to łobie moje Starki rychtowali (kôżdô dlô sia) jakosik gryfno faska ze kapustom i wciepniyntymi pónkami a ziorkami korzyni. U staryj Kosmaliny, co to miała szynk na Pudlerskij, zawdy we pywnicy boła fest ci nafolowanô, na zima narychtowanô, richtycznô dymbiannô faska po piwie. Juzaś Starka ze mamulkowyj zajty, Sukiynnicka, rychtowali takô faska u nôs we pywnicy. Co ci to bóło uciechy przi krónżaniu i przi deptaniu tyj kapuchy? A niyskorzij, to zasik my łoba ze bracikiym durch sie wadziyli, kiery pójńdzie do kupy ze Starkóm do pywnice posmywać te szuminy na fasce i suchóm chadróm połobciyrać te bergi (graniciole), kierymi bóła ta kapusta przicisniónô.
Starki już Pónbóczek przipytôł dôwno do sia a jô terôzki to ino kapusta wrazuja do karałzów. Niy ma ji dwa lebo trzi cetnôry jak za Starki, ale kajsik do môja i czerwiynia zawdy mi styknie, a i niy jedyn istny, kiery mie nawiydzi, mô ta moja kapusta nikiej jakiesikwymyślate maszkyty.
Nale, Wiycie coch miôł na podzim nojbarzij rôd? Anó, miołech rôd tych wszyjskich roztolicznych najduchów, kierzy na szachcie, na zantce lebo na balzamgórce fyrtali ze drahami abo faklowali kalfaskami aże bóło siwo łod smyndu. A zasik na łodwieczerz za smyntorzym przi „Jozefce” we glucie ze fojery piykło sie kartofle a wszyjskie mieli fresy choby dziobły ufifrane tymi festelnie spolónymi kartoflóma.
Ja, ale te gracki sie już niy wrócóm. Już sie na ceście niy uwidzi synków, ftorzi tyrajóm za rajfóm na drucie abo te haje „nasz plac, na wasz plac” kole naszyj klopsztangi i łobciepowanie sie świyżymi kasztaniolami, co sie je skorzij ściepowało ze stromów przi „józefkowym” kiyrchowie ( a starego kopidoła sie za błozna robióło). Gôdajóm, iże terôzki je inakszij. Ale, eźli lepszij???