sobota, 29 grudnia 2012

Idymy na ... baby ...

Wiycie, móm sómsiada, ftory lecy kedy musi sie załopiykować ceróm łod swojij szwestery. Dziołcha mianuje sie Patrycja (tako terôzki mółda na cudze miana) a tymu mojimu kamratowi dali na krzcie Ernst. I tak jakosik tydziyń tymu nazôd trefiółech go we szynku u nôs na Krojcce. Siedziôł taki jakisik jankorny i niy pochytany. Łobsztalowôłech laga i pytóm sie go, po jakiymu jes taki teskliwy?
– Eee tam, nic takigo ... pitnółech mojij siestrze, coby niy musieć zajimać sie jeji ceróm Pati ...
– A to po jakiymy, Ernst? Co ci sie stało? Przecaś zawdy miôł rôd śnióm we chałpie łostować, bo to bezmać takô pośmiywnô dziołszka.
– Dej pokój Ojgyn! To bóło kiejsik. Terôzki zrobióła sie deczko łoszkliwo ... mô już côłke dziesiyńć lôt ...
– Nó, i co?
– Dej pozór! Miôłech przileżitość wczorej zajimać sie siostrzynicóm Pati. Jako, iże bółech po côłkim dniu bakaniô fest usiotany, niy miôłech za tela chańdzi na ledy jake gracki śnióm. Ale beztóż, iżech jes dobry ujek, puściółech ji jakiesik bôjki na DVD a sóm prasknółech na prykol, coby moje zezwłóki mógli deczko łoddychnóńć.
– Nó, tóżeś miôł pokój i niy za tela roboty śnióm, prôwda?
– To ci sie Ojgyn ino tak zdô. Niy zetwało piytnôście minutek a łóna wkarowała do izby. Na gowie klapio biyda, na nij chopskô peruka, na peruce chopski hut wrajżóny na szago a na fresie prziflostrowane fusisko.
– Moga sie wystawić, jak to wyglóndało. Na isto ... moga!
– Ja, już sóm widok bół richtik kómydijancki i pociyszny, iżech sztreknół moje ściorane ciało ze klapy i spytôłech sie opaternie: ło co panoczku wóm sie rozłajzi? .... Niyskorzij mie pokôrało.
– He, he ... a co sie chopie stało?
– Łodezwała sie Pati ku mie tak:
– Serwus, jeżech Yjwald, pódź, pójndymy na ... dziołszki ...
– Nó, Ojgyn, blank’ech zgupiôł ale godóm ... nó, dobra ... idymy!
– Jezderkusie! Ale ci to łóna wysztudiyrowała ...
– Nó, tóż wlejźli my do drugij izby (wiysz, szpiluja śnióm tak naskwol). Pati takim szałszpilerskim ruchym rynki pokazuje kajś w luft i gôdô:
– Kuknij kamracie! Tam jes kajsik ze dwadzieścia dziołchów! Dzisz je tam?
– A widza, widza ... gryfne ..
– Jô biera piytnôście, a ty, mój kamracie, piyńć!
– Nooo ... ale czamu jô ino piyńć?
– Bo jô jeżech modszy, a ty starszyjszy i wiynkszyj ilóści pewnikiym rady se niy bydziesz wiedziôł, niy wydolisz!
– Ej, ty! Ale ... czego ... jô miôłbych niy poradzić?
– Nó, kiej ty niy wiysz, co chop robi ze dziolchami, to ze cia ... baba ... a niy chop jes!
– Nó, to ci dopolóła jak sto pierónów, Ernst!
– Ja, ja Ojgyn! Łóna mie na zicher do grobu wżynie!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

ojgyn@interia.pl