Na bance wele knapszaftu zicnół sie jedyn mocka jankorny i zachmulóny chop ze gryfnóm halbeckóm w gorzci. Siedzi tak, i ino zaziyrô na ta flaszka. Siedzi tak godzina, dwie... Łorôz ku niymu podlazuje lómp, chachôr, łozsiednół sie jak u sia dóma na tyj bance wele tego jankornego chopa, zebrôł mu frech ta jego halbecka, na eks ci jóm wysłepôł.... chepnół stopieróńsko...
Łorôz kukô a tyn zachmulóny do terôzka chop napoczynô festelnie ślimtać.
– Dej pokój chopie, niy ślimtej, skóńcz beceć, jô ino przeca szpasowôł! – gôdô tyn lómp deczko zgańbióny. – Pódź, sam wele jes sklep mónopolowy, sprawia ci chopie nowô flaszka.
– Niy ło to mi idzie – tuplikuje tyn zaślimtany chop. – Blank nic mi sie łostatniô niy darzi, móm jakisik usrany mazel. Ranoch zaspôł i festelniech sie zniyskorzół na festelnie ważny tref. Moja fyrma niy podszrajbowała srogigo kóntraktu. Skuli tego mój szef wyciep mie ze roboty. Kiejech wylazowôł ze fyrmy uwidziôłech, co mi ukradli, zachabiyli mój autok. Wziónech se taksa i pojechôłech do chałpy. Kiej już ta taksa łodjechała, skapnółech sie, iżech łostawiół driny moja briftasza ze wszyjskimi papióróma. A we chałpie – co? A we chałpie moja starô zdrôdzô mie ze mojim nôjlepszyjszym kamratym...
– Nó i ? – pytô sie tyn hóncwot.
– Nó, tóż skuli tego wszyjskigo uzdôłech, co sie hangna, popyłnia samobójstwo. Narychtowôłech se szykownô flaszecka giftu, skutnyj trucizny... i łorôz znôgła przilazuje jakisk chachôr zatracóny, jakisik łoszkliwy lómp, kiery mi jóm wysłepôł...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl