Wiycie trefiółech we internecu na jednego istnego Georga Dennisa Carlina (urodziół sie we Nowym Jorku we 1937 a zemrziło mu sie we czyrwniu 2008r). Bół ci to hamerikóński kómiker i szałszpiler, ftory bół łosobliwie znany ze swojigo bezreszpektnego podyjńściô do życiô i ze wyśmiywaniô sie ze plytni i belafastrów reskiyrujóncych dzisiyjszym światym. Ale niy ino. Miôł ci tyż blank móndre i szykowniste łozprôwki, ftore terôzki byda sam po naszymu rzóńdziół.
Nó, tóż dejcie pozór, bo niy byda tuplowanie tego eklerowôł!
Eźli cowieku niy przeczytôsz tego do samiuśkigo łostatka, to znacy, iżeś straciół chopie dziyń we swojim życiu. A kiejbyś tak bez cufal skóńczół to czytać, zrób gynał tak jak jô i dej do poczytaniô inkszym.
Eźli sprawujesz se, iże jedzinym łokrysym we naszym życiu, kiej same kcymy sie zestarzeć, kiej kcymu zgrzibieć, jes dzieciyńctwo? Kiej môsz mynij niźli dziesiyńć lôt, jeżeś łozgzukany starzyniym sie, iże myślisz we kategoryjach ułamków.
– Jakiś stary? Móm śtyry a pół roku!
Nigdy ale niy môsz trzidzieści szejść a pół. Môsz śtyry a pół, a już zarôzki piźnie ci piyńć lôt. Tak tyż razinku wtynczôs chopie miarkujesz.
Zatym môsz lôt – nôście. Terôzki już nic cie chopie strzimie. Przeskôkujesz do kolyjnyj ciferki, a czasym bali i ło pôrã do przodku łorôz.
– Jakiś stary? Chnet piźnie mi szesnôście! Mogesz mieć trzinôście, ale ino kwilka i piźnie ci szesnôście! A niyskorzij nôjgalantniyjszy dziyń we twojim życiu ... jeżeś majoryntny, jeżeś pôłnolytni. Już same te słówecka brzmióm nikiej cyrymónijô. Stôwôsz sie łoziymnôstolatkym ... HURAAAA ...
A zatm pizło ci chopie trzidziyści lôt. Uuuu .... Co sie stanóło? Pizło ci już trzidziyści! Modość sie skóńczóła, modość jes chopie forbaj, jużeś chopie spisany na niwery, spisany na straty. Niy ma już takij uciychy – terôzki jeżeś chopie trzidziystolatkym i tela!
Ło co sie rozłajzi? Co sie tak jużcić naprôwda zwekslowało?
Stôwôsz sie majoryntny, kóńczysz chopie trzidziystka. Dej pozór, życie sie tak wartko niy kóńczy! A zatym môsz śtyrdziystka na gyniku .... pizło ci chopie śtyrdziyści lôt.
Hola, hola! Te razinku lata tela niy wôżóm! Niż byś sie chopie łobejzdrzôł dobijôsz do piyńćdziesióntki ... I wszyjskie twoji marzynia znikajóm, idóm na isto fórt ...
Ale, ale ... kwilka! Udało ci chopie dożyć do szejśćdziesióntki. Blank niy myślôłeś, iże to jes możebne!
Tedyć stôwôsz sie pôłnolytni, kónczysz trzidziystka, môsz na gyniku śtyrdziystka, dobijôsz do piyńdziesióntki i dożywôsz do szejśćdziesióntki ...
Tekeś sie chopie rozfechtowôł, iże do siedymdziesióntki udało ci sie wrółz docióngnóńć!
Niyskorzij to już ale chopie życie ze dnia na dziyń, aleś docióngnół do tyj siedymdziesióntki i tela!
Niyskorzij udôwô ci sie przetrowić do łoziymdziesióntki i côłki twój chopie dziyń stôwô sie pôłnym cyklym – docióngniesz do łobiadu, do wieczerzy, do ... prykola. Ale to jesce niy ma szlus – przekroczółeś chopie kolyjnô granica ... dziewiyńćdziesióntka na cyjlerze. I napoczynôsz inkaszij rachować czas. Bo ziścióło sie cosik dziwokigo. Łosobliwie kiej przeskoniesz setka ... stôwôsz sie juzaś maluśkim bajtlym ...
– Móm sto a pół!
Nó, cobychmy wszyjske dożyli, docióngli we zdrówiu do tyj całbrownyj cifry 100 a pół!
Nó, i sam jes terôzki na isto móndre pytani. Jak być wiecznie modym?
Łodciepnij łod sia te wszyjske belakwestrowe ciferki. Wrachujymy w to wiyk, wôga i wzrost. Niych sie tropióm ło to nasze dochtory. Za to jim terôzki przeca mocka bulymy!
Miyj chopie ino radych wszyjskim przocieli, kwiónczki wżynóm cie chopie we srogô depresyjô.
Niy ustôwej do łostatka sie uczyć. Dowiydz sie wiyncyj ło kómputrach, zajimej sie zegródkóm, dziudźganiym ... wszelicym, czymbóńdź. Nigdy niy dej zwóli twojimu filipowi na nuda i zgniylstwo. Zgiyły filip, to werk łod dziobła. A tymu dziobłowi na miano .... Alzheimer.
Raduj sie festnie ze nôjdrobniyjszych zachów, ze kôżdyj bździnki we życiu.
Śmiyj sie dugo, durch i jednym ciyngiym, i na côłki karpyntel. Chichrej sie aże do utraty dychu.
Płaczki sie chopie kôżdymu przitrefiajóm. Poślimtej deczko i ... idź dalszij.
Jedzinóm łosobóm, ftorô jes snami bez côłke życie, sómy my same. Żyj podwiyl jesce żyjesz!
Przestôwej ino ze tymi, ftorym przajesz; cy to familijô, zwiyrzóntka, roztomajte zachy, ptôki, muzyka, flance – niy mô znaczyniô, co to jes. Twoja chałpa, twoji pomiyszkanie jes twojim sróniyniym.
Być rôd ze swojigo zdrowiô. Eźli jeżeś zdrowy, dbej festelnie ło sia. Kiej ci cosik doskwiyrô, zajimej sie zarôzki tym. Eźli niy poradzisz sóm sia spómóc, szukej hilfy u fachmanów.
Niy żyj ze wymiarkowaniym sprôwki. Niy piastuj tego poczucia we sia.
Gôdej ludzióm, ftorym przajesz, że jim przajesz. I to przi kôżdyj przileżitości.
I zawdy tyż pamiyntej: Życia niy mierzi sie ilościóm łoddychów, ino ilościóm łoka mrzików, kiere nóm zapiyrajóm dych w piyrsiach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl