Jesce za starego piyrwyj, ale i tyż zarôzki, bez pôra łôt po wojnie, sam u nôs na Śłónsku mocka bóło skórkorzy. Fyrtali ci łóne na kołach abo cióngli roztomajte wózyki i drzili sie na côłke gôrło :
– Skórki, skórki skupuja! Łod hazoków, łod mycoków, łod łowiycek ... i łod babów tyż !
Stary Ynst Myrcik i Acik Kopyciok tyż byli takimi skórkorzami. Nó ale, kiejsik jim sie moc zbrzidły te wszyjskie skórki łod hazoków lebo truśków. Chcieli wykludzić sie kajsik na gón i ugónić jakosik rubszô gadzina. Nó i jedyn istny dôł jim dorada, coby sie wykludziyli kajsik do Afriki, bo tam idzie zarôzki i tigra, i kamela, i elefanta ugónić. Posuchali ci go, pojechali i mieli miyszkać na tyj côłkij pustyni. Tela, co przodzij trza jesce bóło jakosik chałpa wystawić. Nó, tóż Ynst gôdô ku Acikowi:
– Tu môsz zerzniynty strom, postôw jakosik dwórnica a jô zatyl pójńda już możno cosik ugónić !
Wylôz i pyndaluje przed sia. Łorôz gawcy ..., Maryjko świyntô, tiger, richticzny tiger! Wrzesknół, zaboczół blank ło gónie, ło skórce, ło wszyjskim i wartko pruje do tyj nowyj dwórnicy. Przekopyrtnół sie bez szwela a tyn tiger na niygo i prask – gynał do pojstrzodka. Ynst drap sie sztreknół, jesce gibcij sie pozbiyrôł, zaklapnół dźwiyrza i bez nuta drzi sie do Acika, ftory łostôł rajn:
– Ej, Acik, tu môsz jednego tigra, łodrzij go ze skóry a jô bez tyn czôs gzuja po drugigo!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl